Από το 2008 άρχισε να φαίνεται ότι θα αντιμετωπίζαμε
πρόβλημα. Κανένας δεν ασχολήθηκε μέσα
στα πλαίσια του δημοκρατικού πολιτεύματος, ούτε οι πολίτες, ούτε η πολιτική
εξουσία, ούτε οι οικονομικοί παράγοντες.
Οι πολίτες απλά ακολουθούσαν τις υποσχέσεις της πολιτικής
εξουσίας, και οι οικονομικοί παράγοντες ( η οικονομική ελίτ) απλά
εκμεταλλεύονταν την έλλειψη ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων για να
αγοράζουν τις υπηρεσίες που προσέφεραν σε τιμές ακόμα και κάτω του
κόστους.
Οι ευθύνες κυρίως όμως βαραίνουν το Τραπεζικό Σύστημα το
οποίο αφού έκοψε σχεδόν ΟΛΕΣ τις πιστώσεις προς τις μικρές και μεσαίες
επιχειρήσεις και προς τους πολίτες, δάνειζαν προβληματικά Ευρωπαϊκά κράτη.
Η πιο πάνω κατάσταση σε συνδιασμό με την παντελή έλλειψη
σχεδιασμού για μια καινούριας μορφής ανάπτυξη συνεχίστηκε μέχρι το 2010.
Το 2010 οι πιο πάνω περιγραφόμενες συνθήκες
επιδεινώθηκαν. Τα κόμματα απλά έριχναν
τις ευθύνες εις αλλήλους και δεν έκαναν τίποτα άλλο. Η Κυβέρνηση απλά ευλογούσε τα γένια της και
δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Όταν ακολούθως ξέσπασε η μεγάλη κρίση στην Ελλάδα, όλες
οι εξουσίες στην Κυπριακή Δημοκρατία απλά είπαν ψέμματα ότι δεν αγγίζει πολύ το
κράτος μας. Την ίδια στιγμή που η αγορά
στην Κύπρο έπνεε τα λοίσθια. Προσπαθούσαν
να σώσουν τις ήδη πεθαμένες Εταιρείες Κατασκευών, και τις Εταιρείες εμπορίας
ακινήτων επίσης ήδη πεθαμένες, και βεβαίως έδιναν αφειδώς λεφτά στις Κυπριακές
Τράπεζες οι οποίες εν συνεχεία αγόραζαν ελληνικά ομόλογα που ξεφορτώνονταν οι Ευρωπαϊκές
Τράπεζες.
Μέσα στον μικρό – κοσμό των Κυπρίων Πολιτών και τοπικών
εξουσιών επιμελώς αποκρύφτηκε η στενή αλληλοσύνδεση των δυο οικονομιών δηλαδή
της Ελληνικής και της Κυπριακής.
Το 2013 φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, αφού προηγήθηκαν οι
εκλογές και οι Κύπριοι πολίτες επέλεξαν (μετά από ασύστολη προπαγάνδα από τα
αργυρώνητα ΜΜΕ) τον κύριο Νίκο Αναστασιάδη.
Έναν άνθρωπο που σαν πολιτικός δεν τον χαρακτηρίζει ο πατριωτισμός και η
δημοκρατικότητα αν θυμηθούμε τις ενέργειες του το 2004. Εξελέγοντας αυτόν τον πολιτικό ώς Διαχειριστή
ήταν δεδομένο ότι θα γίνονταν αυτά που έγιναν δηλαδή κουρέματα και πλήρης
καταστροφή της Οικονομίας. Για να μην
παρεξηγηθώ, δεν κρίνω τον άνθρωπο Αναστασιάδη αλλά τον πολιτικό Αναστασιάδη.
Αφού πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος δεν έχουμε δει κανένα
εφικτό σχεδιασμό για ανάπτυξη της οικονομίας πέραν των μεγάλων λόγων περί
τουρισμού που ειρίστω εν παρώδω ο τουρισμός ναί είναι σημαντικός όμως δεν είναι
η λύση, διότι δεν θα γίνουμε όλοι γκαρσόνια.
Στην Κύπρο υπάρχουν πολλοί πτυχιούχοι σε σύγχρονες επιστήμες άρα
χρειάζεται ένας σχεδιασμός για μια ανάπτυξη της οικονομίας ούτως ώστε να
απορροφηθούν.
